Tylko w ciemności zobaczysz Gwiazdy

  Założyłam smycz Lunie, spakowałam do torebki najpotrzebniejsze rzeczy i ruszyłam w stronę miasta. Na polu było dość gorąco, więc wybrałam drogę prowadzącą przez las. Włożyłam słuchawki do uszu i puściłam psa, aby sobie pobiegał. Suczka nie oddalała się ode mnie więcej niż trzy metry, więc nie bałam się, że gdziekolwiek ucieknie. Przyspieszyłam trochę tempo, a Luna została w tyle. Skorzystałam z sytuacji i zaczęłam biec przed siebie z wszystkich sił. Po chwili usłyszałam szczekanie i dźwięk dudniących łapek. Odwróciłam się i zaczęłam biec tyłem, wołając: - Dajesz Luna! Prędzej! Zaczęłam biec jeszcze szybciej. Nagle poczułam jak smycz oplotła moją nogę. Zachwiałam się, ale w ostatniej chwili ktoś złapał mnie za biodra i postawił na równe nogi. - Wszystko dobrze?- spytał nieznajomy. Odgarnęłam z twarzy pasma moich rozpuszczonych włosów. Wtedy zobaczyłam stojącego przede mną, chyba dwa lata starszego chłopaka. Miał ciemno brązowe włosy i piękne, błyszczące, oliwkowe oczy. Nie

  Leżałam na łóżku, a promienie słońca lekko muskały moją twarz. To był pierwszy dzień wakacji, pierwszy dzień leniuchowania, pierwszy dzień wszystkiego. Jak dobrze nie musieć wstawać o szóstej nad ranem i ... fu! Co to za ciągnąca się woda na moim policzku?! Otworzyłam powoli powieki i zobaczyłam białą plamę przed oczami. Otworzyłam je jeszcze szerzej i tak, przede mną siedziała Luna, przechylając głowę na prawą stronę i od czasu do czasu mrugając oczyma. Znów mnie polizała. Odkryłam się odrobinę, poprawiłam poduszkę i usiadłam na niej, opierając się o ścianę. Znów spojrzałam na pieska, który zdążył się usadowić na moich udach.   *   Pamiętam kiedy była jeszcze mała, znalazłam ją w pudełku, koło kosza na śmieci. Sierść miała szarą od brudu, a oczka lśniły nadzieją, że nie umrze jak jej pozostali bracia. I owszem, jej marzenie się spełniło. Siedziała koło mnie, właśnie teraz, mając cała miskę chrupków i czystej wody. Nie wspominając o wielkiej miłości jaką ją obdarzyłam, przez te